Eftirminnilegasta viðtalið

Ég var spurð að því um daginn hvað væri eftirminnilegasta viðtal sem ég hefði tekið. Eitt andartak hugsaði ég mig um en í raun vissi ég strax hvaða viðtal það væri. Ekki vegna þess að ég hafi ekki hitt margt merkilegt og eftirminnilegt fólk á ferlinum því svo sannarlega hafa margir viðmælenda minna veitt mér innblástur, gleði og kennt mér margt. Eftirminnilegasta viðtalið var við Guðrúnu Jónu Jónsdóttur unga stúlku sem varð fyrir fólskulegri árás kynsystra sinna niður í bæ í byrjun tíundfa áratugarins. Hún var aðeins sextán ára þegar þessi atburður varð og það blæddi inn á heilastofninn og hún hefur síðan verið bundin hjólastól og aðeins tjáð sig með hjálp tölvu. Þetta er dugleg stúlka sem hefur aðlagast aðstæðum sínum og gert það sem hún hefur getað til að auðga líf sitt. Ég spurði hana margra spurninga og við spjölluðum saman með aðstoð mömmu hennar. Undir lok viðtalsins spurði ég hana hvort hún hefði verið búin að ákveða hvað hún ætlaði að verða þegar hin örlagaríka árás var gerð. Hún svaraði: „Já, ég ætlaði að verða leikkona.“ Mér fannst eins og heitur fleinn hefði verið rekinn í gegnum kviðinn á mér og tárin fóru að svíða bak við augun. Ég beit á jaxlinn og tókst að halda öllum tilfinningum niðri og klára viðtalið. Í þessari einu setningu opnaðist mér nefnilega heimur sextán ára barns sem á framtíðardrauma, vonir og þrár sem á einu augnabliki eru lagðar í rúst. Í einu vetfangi gerði ég mér grein fyrir hversu mikið var frá henni tekið. Þegar ég kom út úr íbúð hennar byrjuðu tárin að streyma og ég flytti mér inn í bíl, lagði höfuðið á stýrið og grét nægju mína. Guðrúnu Jónu þykir óskaplega gaman að ferðast og reglulega síðan þetta var hef ég haft samband við góðgerðarsamtök og beðið þau að styrkja hana til ferðalaga. Ég vona að einhver þeirra hafi tekið tillit til þessa og gert eitthvað fyrir hana. Mér var að minnsta kosti tekið vel í símann.

Athugasemdir

[Sigurveig Eysteins (IP-tala skráð) 16.11.2007 kl. 17:46]

Þú ert einstök og það er heiður að eiga þig að sem vinkonu

[Hugarfluga, 16.11.2007 kl. 20:33]

Úff, hræðilegt alveg hreint. Man einmitt vel eftir þessu máli ... það situr í manni alla tíð.

[Ásgeir Rúnar Helgason, 16.11.2007 kl. 20:54]

Falleg frásögn Steingerður! Það eru svona frásagnir sem ég sakna í fjölmiðlum. Fréttamat fjölmiðla er svo sérkennilegt.

[Marta B Helgadóttir, 16.11.2007 kl. 21:02]

Ógleymanlegt mál. Hræðilega grimmd þessara stúlkna getur maður bara aldrei skilið.

[alva (IP-tala skráð) 16.11.2007 kl. 21:40]

Vonandi heur hún komist í ferðalag, hérna er kannski hugmynd...bloggvinkonan okkar, Skessa, var að hugsa um eitthvað góðverk fyrir jólin, hvað með að safna fyrir þessa stúlku í utanlansferð...sem hún færi í á nýja árinu??

[Aðalheiður Magnúsdóttir, 17.11.2007 kl. 10:55]

Ég man vel eftir þessum atburði ekki hvað síst sennilega af því að engin kom henni til hjálpar meðan á barsmíðunum stóð og svo snerti þetta okkur Akureyringa mikið þar sem stúlkan er ættuð héðan frá Akureyri.

[Heidi Strand, 17.11.2007 kl. 13:36]

Takk fyrir að vekja máls á þessu, Steingerður. Ég man alltaf eftir þessum hörmungum og hugsa oft með sorg í hjarta til Guðrúnar og móður hennar.
Ég hugsa líka stundum um stúlkuna sem framdi þetta. Hvernig skyldi henni líða í dag? Ætli hún eigi börn og skyldi hún vera hrædd við að senda þau niður í bæ? Vita þau um ,,afrek" móður sinnar?
Það er nauðsynlegt að gera samantekt um örlög fórnarlamba ofbeldis á Íslandi. Oft er sagt í fréttum að þeim líði eftir atvikum vel.
Mig minnir að hafa lesið í Mogganum að t.d. væri erfitt fyrir Guðrúnu að ferðast vegna þess að hún þarf sjálf að greiða fyrir fylgdarmann.

[Heiða Þórðar, 18.11.2007 kl. 23:44]

Vá ég fékk svona nett skot í hjartað Steingerður....

[Heiða B. Heiðars, 19.11.2007 kl. 22:52]

Humm ekki svo galin hugmynd hjá Ölvu!!! Steingerður; kíktu á þessa færslu og athugaðu hvort þetta gæti kannski verið eitthvað sem á við hérnaEn ég hef hitt stelpuna sem var aðal-árásaraðilinn. Man að mér fannst pínu erfitt að vera "nice" á meðan ég talaði við hana. En hennar líf hefur svo sem ekkert verið neinn dans á rósum... langt því frá.