Ég er orðin slagorð

With A Name Like Steingerdur, It Has To Be Good.

Enter a word for your own slogan:

Generated by the Advertising Slogan Generator, for all your slogan needs. Get more Steingerdur slogans.

Skjótt skipast veður í lofti

Í gærkvöldi gengum við Freyja hringinn í kringum Rauðavatn í stilltu, svölu veðri og leið óskaplega vel. Þetta var í ljósaskiptunum og birtan einstaklega falleg. Yfir okkur hvelfdist stjörnubjartur himinn og máninn hékk hálfur með skært gervitungl sér við hlið. Tíkin trylltist um leið og við komum inn í skóginn, enda eru kanínur þar. (Ég skil ekki þá fortakslausu grimmd og miskunnarleysi að henda gæludýrum barna sinna út í íslenskar aðstæður þegar börnin eru búin að fá nóg. Þessir vesalingar komast reyndar af hér en afföllin eru gríðarleg á ári hverju.). Eftir hressandi og fínan spássitúr komum við til Helenar systur þar sem Freyja hakkaði í sig hálfan poka af harðfiski sem frænka hennar var svo vitlaus að skilja eftir á sófaborðinu. Mér reyndar sýndist Helen ekkert hafa á móti því að moka góðgætinu upp í tíkina þar til ég sagði stopp. Morgunganga okkar byrjaði hins vegar hvorki né endaði eins vel. Við fórum seinna af stað en venjulega og leiðindarigning barði á okkur allan tímann sem við gengum. Ég slapp þó inn áður en himnarnir opnuðust og helltu öllu því vatni sem þar fara að finna í fötum yfir höfuðborgina. Þegar það gerðist var ég á leið í vinnuna og rúðuþurrkurnar höfðu ekki undan að reyna að skafa mér smáútsýni. Þannig að skjótt skipast veður í lofti hér á landinu kalda þetta haustið.

Vaðandi í villu og svíma

Við systur, Svava og ég, fórum með Freyju í gönguferð uppi í Heiðmörk í dag. Við gengum gleiðgosalegar inn í skóginn og vorum ekki lítið sperrtar og ánægðar með okkur í góða veðrinu. Gleðin fór þó eitthvað heldur að súrna þegar við vöknuðum upp við vondan draum og áttuðum okkur á því að við höfðum ekki hugmynd um hvar bíllinn var. Við vorum búnar að ganga heillangan hring og komnar á veg aftur en bíllinn var hvergi nálægur. Við vissum að við höfðum lagt við Furulund og nú hófst leit að honum á korti. Jú, þarna var hann og við héldum af stað. Hvort við vorum að fara í rétta átt eður ei var hins vegar fullkomlega óljóst. Eftir langt labb og klór í höfðinu yfir þremur kortum römbuðum við á bílinn meira fyrir heppni en lagni. Ég vildi óska að mér hefði gengið betur í ferðamennskutímunum í Leiðsöguskólanum en ég skildi hvorki upp né niður í kortunum sem við vorum að reyna að lesa á þar.

Óréttlát Tryggingastofnun

Að undanförnu hafa þúsundir aldraðra og öryrkja fengið kröfur um háar endurgreiðslur til Tryggingastofnunar vegna ofreiknaðra bóta á síðasta ári. Dæmi eru um að fólk þurfi að greiða hátt í milljón á einu bretti en ekkert færi er gefið á að greiða í fleiri en einni greiðslu öðruvísi en að fullir vanskilavextir komi þar ofan á. Þetta fólk sem fyrir þessu verður ber enga ábyrgð á reikningsklúðri Tryggingastofnunar en þarf samt að greiða fullu verði handvömm starfsmanna hennar. Í Fréttablaðinu í dag er frásögn af öryrkja sem var svo ósvífinn að biðja um bensínstyrk vegna þess að hann ók langveiku barni sem tengt var honum fjölskylduböndum til og frá sjúkrastofnunum. Þessi styrkur verður nú til þess að öryrkinn þarf að greiða til baka háar fúlgur þótt hann hafi í raun verið að sinna þjónustu sem hið opinbera ætti að veita. Þetta er áreiðanlega ekki eina dæmið þar sem þessar fáránlegu endurgreiðslur eru bæði ranglátar og hreinlega meinlegar. Ég vil skora á Jóhönnu Sigurðar. að fella niður þegar í stað allar endurgreiðslukröfur á hendur öldruðum og öryrkjum. Íslenska ríkið fer ekki á hausinn við það.

Vond tilfinning verður verri

Þegar fréttist af endurútgáfu Tíu lítilla negrastráka óg umræðan um rasisma í tengslum við hana fór í gang fann ég vonda tilfinningu gagnvart þessari bók. Ég var ekki alveg viss um hvernig ég átti að taka henni og teikningarnar fannst mér niðurlægjandi skrípamyndir fremur en snilldarleg list. Þessi tilfinning hefur nú verið elfd til muna eftir að ég las pistil Gauta Eggertssonar um þann jarðveg sem bókin er sprottin úr. Vinkona mín sendi mér slóðina og að lestri loknum var ég hreinlega með óbragð í munninum. Ég mun aldrei lesa þessa bók fyrir börn mér tengd og hvet alla til að hunsa hana. Pistillinn er birtur í Fréttablaðinu í morgun en fyrir þá sem vilja skoða hann strax er slóðin á bloggsíðu hans er: www.blogcentral.is/gautieggertsson.

Hundar, sauðir og menn

„Því meira sem ég kynnist mannfólkinu, því vænna þykir mér um hundinn minn,“ sagði Friðrik mikli Prússakonungur. „Eftir að hafa kynnst Guðna lít ég sauðkindina öðrum augum,“ sagði Sigmundur Ernir Rúnarsson. Það er ekki annað hægt en velta fyrir sér þeirri speki sem felst í þessum orðum sem hugsanlega eru okkar ferfættu vinum til meira hróss en mannfólkinu.

Systir mín Snati

Í gærkvöldi var ég rifja upp fyrir vinkonu minni söguna af því þegar hinn virðulegi lögfræðingur systir mín sat á vinnustað sínum í hádeginu fyrir margt löngu og hlustaði á útvarpið. Verið var að leika angurvært ógurlega fallegt jólalag sem henni fannst mjög heillandi svo hún deildi þeirri skoðun með vinnufélögum sínum. Þá sagði einhver: „Já, Elvis Presley er alltaf góður.“ „Elvis,“ sagði lögfræðingurinn hneykslaður. „Hann syngur ekki svona. Ef þetta er Elvis er ég hundur og heiti Snati.“ Vart hafði þessi systir mín sleppt orðinu þegar þulurinn sagði: „Og þetta var Elvis Presley.“ Upp frá því var hún aldrei kölluð annað en Snati í vinnunni.

Í fjögurra stjörnu lúxus

Við í vinnunni minni skruppum austur á Hótel Rangá um helgina og gistum eina nótt. Þetta var hreint út sagt einstaklega notalegt kvöld í góðum félagsskap. Vinnufélagar mínir eru frábært fólk og makar þeirra ekki síðri. Það eru hjón sem eiga fyrirtækið og þau eru bæði einstaklega indæl og skemmtileg. Umbrotsmaðurinn á kærustu sem heitir Sól og sú er snilldarsöngkona, falleg eins og postulínsdúkka og mikill húmoristi. Það er ekki hægt að biðja um meira. Ragna sölufulltrúi er gift bráðhuggulegum manni sem er líka mjög indæll. Það var því mikið hlegið og margt sér til gamans gert. Hótel Rangá er æðislegt 4 stjörnu hótel. Ég var ein í herbergi með stóru hornbaði með nuddtúðum, risaflatskjá og rúmi sem ég gat legið endilöng í á alla vegu án þess að standa út úr því. Og það þarf þónokkra lengd til að það sé mögulegt. Á náttborðinu voru litlir súkkulaðimolar og baðsloppar inni í skáp. Ég fór í bað, setti baðolíu og baðsalt út í úr birgðum í lítilli körfu á baðbrúninni. Ég gerði nuddtúðurnar virkar og lá svo og naut hitans og vantshreyfinganna með kertaljós á barminum. Fyrir utan herbergin er reyndar heitur pottur en ég nennti ekki að fara í hann. Það er hægt að ganga beint úr herberginu út á pall og í gær var tunglsljós og stjörnubjart og meira að segja svolítil norðurljós. Útsýnið var því ekki ónotalegt, Hekla í allri sinni dýrð og fullt tungl uppi yfir snæviþakinni jörð. Maturinn var gourmet-ævintýri, fyrst var okkur borin villisveppasúpa með kryddaðri brauðstöng, svo kom lax sem var eins og hálfreyktur og alveg ofboðslega gómsætur. Með honum var einhvers konar smjör og frískandi límónukurl. Næst var grafinn lundi, gæsalifrarkæfa og kryddað hreindýr. Kjötið var hrátt en hanterað þannig að það var ofboðslega gott. Þá kom aðalrétturinn sem var gæsabringubiti og hreindýravöðvi með kartöflumús. Þetta var slíkt og þvílíkt sælgæti að mér lá við yfirliði. Eftirrétturinn var einhvers konar sítrónubúðingur sem ég var ekki hrifin af en skítt með það. Eftir matinn fengum við okkur kaffi uppi á barnum og síðan var mikið fjör og mikið gaman frameftir öllu. Ég fór í rúmið 1.20 og hafði þá vakað miklu lengur en ég ætlaði mér og skemmt mér konunglega. Þau hin fóru í pottinn og voru þar til fimm. Þjónar komu með drykki út til þeirra og kertaljós sem sett voru á pottbarminn. Ég vaknaði svo klukkan átta í morgun og byrjaði auðvitað á að fara í bað. Morgunmaturinn var æðislegur líka. Alls konar brauð og álegg, soðin egg, morgunkorn, jógúrt, skyr og vöfflur. Ég bakaði mér þrjár vöfflur og borðaði með hlynsírópi og ferskum ávöxtum. Þetta var ævintýralega gott. Svona eiga vinnuferðir að vera.

Nú er ég reið!

Nú er ég reið! Að vanda fór ég út með hundinn í morgun og við urðum auðvitað forarrennandi blautar. Ég ætla svo sem ekki að fara óskapast út í almættið fyrir veðrið en þegar ég var rétt að koma að húsinu heima gerði ökumaður sér lítið fyrir og keyrði í veg fyrir mig á gangbraut og jós í leiðinni yfir mig ísköldu og drullugu vatni úr polli. Þetta var á gatnamótum Digranesvegar og Vallartraðar klukkan rétt rúmlega átta í morgun. Þarna er hraðahindrun og mjög auðvelt að stoppa. Þetta ljúfmenn kaus að gera það ekki þótt ég væri komin út á miðja gagnbrautina og í þann veginn að ganga í veg fyrir hann. Hann ók samt hiklaust áfram og ofan í poll við hraðahindrunina og ég fékk gusuna yfir mig. Þetta var eins og atriði úr bíómynd en ekki datt kvikindinu í hug að stoppa og athuga hvort ég væri í lagi. Maðurinn var á stórum svörtum jeppa og aftan á honum við skottið voru silfurlitaðir listar. Því miður þekki ég ekki Volkswagen frá vörubíl en ef þessi tiltekni ökumaður rekst inn á þessa síðu þá vil ég benda honum á að hann er skúmpoki (scumbag).

Skýring á skrýtilegheitum

Síðan að ég kom úr laseraðgerðinni hefur sjáaldrið á hægra auga verið mun stærra en á því vinstra. Læknirinn minn var nokkuð hissa á þessu en sagði að best væri að bíða og sjá til hvort þetta lagaðist ekki. Svava systir var hins vegar fljót að finna skýringu á muninum. Hún telur nefnilega að þarna sé komin skýring á skrýtilegheitum mínum. Ég sé sem sagt í varanlegri kókaínvímu hægra megin en bláedrú og straight á vinstri hlið. Þetta er kenning.